Saturday, January 06, 2007

20070106 ThaiCERT@Saraburi




ทีมงาน ThaiCERT ได้ไปสัมนาของบ. Symantec ที่ Sir James Resort จ.สระบุรี อิอิ ไม่เน้นฟังสัมนาแต่เน้นไปพักผ่อน จริงๆแล้วไม่ได้พักผ่อนเลย ไปนั่งฟังเครียดทั้งวัน เศร้าเลย แต่ก็ยังไม่วายแอบถ่ายภาพมาฝาก ฝีมือก็ห่วยเหมือนเดิม เศร้าจัง ถ่ายตั้งเยอะตั้งแยะแต่ฝีมือไม่เห็นจะพัฒนาเลย เซ็งอ่ะครับ

ติชมได้นะครับ เลือกที่สวยๆเท่านั้น ฮ่าๆๆ เพราะว่าถ่ายเสียเยอะมาก

20061228 P'Tum & P'Fon Wedding




สละโสดเสียที สมาชิกทีมบาส น่าจะเป็นคนแรกของทีมด้วยนะเนี่ย อิอิ ยินดีด้วยนะครับ เห็นแล้วอิจฉา...

งานแต่งเมื่อไร เป็นได้แค่แขกรับเชิญ อยากแต่งกับเขาเหลือเกินนนนนนนนนนน

Thursday, January 04, 2007

มีเธอ - เพียงแค่ฝันไป




ช่วงนี้ไม่ค่อยได้อัพบล็อกเลย เพราะรู้สึกเบื่อๆ เหนื่อยๆ เซ็งๆ
กับอะไรหลายๆอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ก็คงใช้บล็อกแห่งนี้เป็นที่ระบาย
ทั้งๆที่รู้ทั้งรู้ว่าเขียนไป เขาคนนั้นก็คงไม่ได้เข้ามาอ่านหรอก ฮ่าๆๆ
จากชื่อเรื่องในวันนี้ ผมเคยคิดจะเขียนเพลงๆนึง (ทั้งๆที่เขียนไม่เป็น
แค่ร้องยังผิดคีย์เลย ดนตรีก็เล่นไม่เป็นสักอย่าง พูดง่ายๆว่า
เซ้นส์ทางด้านดนตรีนั้นแทบเป็นศูนย์) แต่ไอ้บาส ฉายาแปดหลอด
บอกจะช่วยแต่งทำนองให้ พูดถึงเนื้อหาของเพลงดีกว่า
เพลงๆนี้ตั้งใจจะเขียนให้ใครสักคนหนึ่งที่ผมอยากจะบอกเขาว่าผมยังรู้สึกดีกับเขาอยู่เสมอมา
ถ้าใครอยากนำไอเดียไปช่วยแต่งให้ก็ดีนะ ฮ่าๆๆ ผมแต่งไม่เป็นอ่ะ

 

ตอนนั้นที่เรารู้จักกันใหม่ๆ ก็ดูเหมือนเราสองคนจะไปด้วยกันได้ดี ก็มีความสุข
ได้คุยกัน ได้ไปเที่ยวด้วยกัน ได้ทำอะไรให้หลายๆอย่าง จนดูคล้ายจะเป็นคนที่รักกัน
แต่ก็เป็นเพียงการคิดไปเองฝ่ายเดียวของเรา แค่เขาทำเขิน
หรือมีปฏิกริยาโต้ตอบกับเราในทางที่ดี เราก็เหมาไปหมดว่าเขาต้องชอบเราแน่เลย
หรือไม่ก็ชอบในสิ่งที่เราทำให้ เฮ้อ... แต่อยู่มาวันหนึ่ง เขาคนนั้นเดินมาบอกเราว่า
เราสองคนเข้ากันไม่ได้ เราไม่เข้าใจเขาว่าเขาต้องการอะไร แต่ที่ผมคิดนะ
ว่าสุดท้ายสิ่งที่ทำให้คนสองคนคบกันต่อไม่ได้หน่ะ
เพราะว่าความคาดหวังของคนเราไม่เท่ากัน อีกฝ่ายอาจจะต้องการให้ทำแบบนี้
แต่อีกฝ่ายกลับต้องการทำแบบนี้ อะไรทำนองนี้ เป็นต้น
แต่ตลอดระยะเวลาที่ผมได้เทคแคร์เขา จนเขาบอกว่าไม่อยากให้ทำอะไรให้อีกต่อไป
มันเหมือนกับการที่เราตื่นจากความฝันว่าที่เรามีเขาเป็นดังดวงใจ มีเขาเป็นคนที่เรารู้สึกดี
แน่นอนว่าเมื่อเราตื่นขึ้นจากความฝันนั้น
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราสร้างขึ้นมาแม้กระทั่งตัวเขาก็ได้หายไป
หลงเหลือไว้เพียงแค่ความทรงจำที่ดีเท่านั้น
พอนึกถึงทีไรก็ได้แต่รู้สึกดีและมีความสุข และยังอยากที่จะได้เทคแคร์เขาต่อไป
แต่ก็คงทำได้แค่ยืนดูห่างๆ รอให้เขาต้องการความช่วยเหลือ
แล้วเราก็จะแปลงร่างเป็นซุปเปอร์ฮีโร่โผล่มาช่วยนางเอกแล้วก็จากไป......

 

ถ้าใครแต่งเพลงนี้ได้ บอกผมด้วยนะ ฮ่าๆๆ คิดถึงคนๆนั้นจัง แต่ไม่กล้าบอก
เพราะบอกไปก็กลัวยิ่งทำให้เขาห่างเราไปมากกว่าเดิมอีก เด๋วนี้ไม่ค่อยได้โทรหาเลย
กลัวจะไปรบกวนเขา เพราะเขาต้องอ่านหนังสือเยอะ อิอิ แต่ยังไงก็ดีเหมือนกัน
เพราะผมจะได้ทำงานให้มากขึ้น นอนให้น้อยลง
ใช้ชีวิตที่มีความสุขกับการทำงานให้มากที่สุด เพื่อที่จะได้หยุดคิดถึงเขา
แต่ก็คงทำไม่ได้หรอก ฮ่าๆๆ แต่ช่างเหอะ แค่รู้สึกดีเท่านี้คงเพียงพอ