เผาเพื่อนร่วมชั้น ตอนที่ 1

ฉบับนี้ก็ตามหัวข้อนะครับ รายการเผาเพื่อนร่วมชั้น เนื่องจากว่าสมาชิกในห้องมีทั้งหมด 13 ชีวิตจาก 9 ประเทศ ซึ่งผมว่าก็เยอะนะครับที่จะเผาให้เสร็จในตอนเดียว ดังนั้นจึงจะขอเผาแบ่งเป็นตอนๆแล้วกันนะครับ เริ่มต้นด้วย

1. เพื่อนจากภูฏาน ชื่อ การ์มา ซันเก สูงประมาณ 170 ซม. ถือว่าไม่ค่อยสูงมากนัก ผอม ตาโต หน้าตาเหมือนจะหล่อ แต่คงไม่หล่อถ้าหากเทียบกับผม ฮ่าๆๆๆ มันมีฉายาเยอะมาก เพราะมันชอบตั้งฉายาให้คนอื่นมากมาย ตัวอย่างของฉายาที่มันถูกเรียก เช่น ภูฏานซัง ไอ้พูดมาก (talkative) หรือ เกย์ซัง (อันนี้ผมตั้งให้มันเอง) ลักษณะของมันนี้พูดได้คำเดียวว่ากวนทีนมากครับ ตั้งแต่ช่วงแรกของการเรียน ซึ่งเป็นการเรียนวิชาที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่น เวลามันนั่งเรียนก็นั่งเอนไปด้านข้าง เงยหน้านิดนึง แล้วมองหลิ่วตามองที่อ.สอน ไม่เข้าใจว่ามันนั่งท่านั้นแล้วจะทำให้เรียนรู้เรื่องขึ้นหรือป่าว และมันจะเป้นเหมือนเด็กมีปัญหาตลอดเวลา เพราะทุกครั้งที่อ.ถามว่าใครมีคำถามอะไรไหม มันก็จะถามทุกครั้ง อีกทั้งคำถามของมันก็ไม่ได้สร้างสรรค์อะไรเลย ผมกับพี่อุก็ยังไม่เข้าใจเลยว่ามันจะถามไปทำไม นอกจากนี้มันชอบกวนทีนเพื่อนคนอื่นๆด้วย ไม่ว่าจะเวลามันถามชื่อแล้วมันก็ล้อเลียนชื่อคนอื่น หรือพยายามพูดภาษาของเจ้าของภาษา ทั้งๆที่มันก็พูดไม่ได้ แล้วก็ยังพยายาม (แต่เอาเหอะ ความพยายามของมัน) หรือมันชอบตะโกนเรียกชื่อเพื่อนโดยใส่คำว่าซังตามท้าย หรือเวลาในคลาสเรียนมันก็จะพยายามพูดภาษาญี่ปุ่น ก็ดีนะที่พยายาม แต่ว่าาาาาาา มันพูดมั่วตลอดเลย อย่างเช่น "Nihonko kudasai" Nihonko แปลว่าภาษาญี่ปุ่น Kudasai แปลว่าขอโทษ .... -_-" หมดคำบรรยายครับ

ลักษณะพิเศษที่สำคัญอีกสองอย่าง คือ พูดไม่รู้เรื่อง กับตอแหล เพราะเวลามันพูดนะครับ ภาษาอังกฤษมันฟังยากมาก ก็ไม่อยากโทษมันมากนะครับ เพราะภาษาอังกฤษผมก็ไม่ค่อยดี (กลัวมันจะย้อนมาหาตัวเองหน่ะ เหอๆ) แต่ก็พยายามจะเข้าใจนะครับ แต่อีกอย่างก็คือเรื่องของการตอแหล นี่ต้องยกนิ้วให้มันเลยครับ ตอแหลสุดๆ อย่างตอนเรียนภาษาญี่ปุ่น อ.สอนคำว่า a, so desu ka แปลว่า อ้อ... ผมเข้าใจแล้ว แล้วอ.ก็จะให้ฝึกถามตอบคำถามง่ายๆ แล้วให้ผู้ถามพูดคำนั้นด้วย มันก้เอาเลยครับ พอมันถามเสร็จ คนตอบยังตอบไม่จบเลย มันก็พูดออกมาเลยว่า a, so desu ka แต่น้ำเสียงมันนี่ไม่รู้จะอธิบายยังไง บอกได้คำเดียวว่าตอแหลมากกกกก

2. เทียระ จากกัมพูชา เพื่อนบ้านเรา ผู้ที่เดินทางมาโอกินาว่าด้วยเครื่องบินลำเดียวกัน แต่มันเป็น TG แต่ทำไมกรูได้ JAL เนี่ยยยย กินอาหารบนเครื่องก็ไม่อิ่ม T_T ช่างมัน มาเผาเพื่อนต่อดีกว่า ฮ่าๆๆ ไม่เข้าใจมันเหมือนกันว่าเพราะอะไร เสียงตัว T ถึงออกเป็น S (ส) อย่างเช่น information ปกติจะอ่านว่า อิน-ฟอ-เม-ชั่น แต่มันจะอ่านว่า อิน-ฟอ-เม-ซั่น ยิ่งวันก่อนเจอมันอธิบายว่า คอนโซ้น ใบ้รับประทานด้วยความงงว่ามันพูดว่าอะไร นั่งมองหน้ากับพี่อุกันสองคน สุดท้ายก็ต้องเดาว่ามันพูดว่าอะไร ก็เลยได้คำว่า Control นั่นเอง เทียระมักจะทำให้ผมงงกับภาษาของเขาเสมอ (อาจเป็นเพราะความสามารถของผมยังไม่ถึงขั้นก็ได้มั๊ง) เวลามันพูดนะชอบกระดกลิ้นเหมือนมีตัว ร เรือ ควบกล้ำ ตอนนั้นมันถามผมว่าผมมี network cable ตั้งนานกว่าจะเข้าใจ จนต้องให้ไอ้เพื่อนซาอุฯมันมาบอก ถึงเข้าใจ ฮ่าๆๆ ยิ่งพูดยิ่งทำให้รู้ว่าภาษาอังกฤษของผมก็ห่วยเหมือนกัน ฮ่าๆๆ

อีกเรื่องนึงที่อยากขอเผาหน่อย คือมันทำให้ผมไม่กล้าใส่ชุดบาสที่ผมเอามาจากเมืองไทยไปเล่นบาส เพราะผมหน่ะเอาแต่ชุดโทนสีแดง สีส้มมา และเขาใส่ชุดไปเล่นฟิตเนสเกือบทุกวัน โดยชุดนั้นเป็นชุดสีแดงทั้งชุด โอ้วว มายกอดดดด ทำให้ผมต้องหาเสื้อสีอื่นมาสลับใส่ หรือไม่ก็ต้องหากางเกงสีอื่นมาใส่ เครียดเลยทีนี้ พี่น้องก็ดันบอกว่าดีออกจะได้รู้ว่าอยู่ทีมเดียวกัน เหอๆ เซ็งงงงง

3. มาเซล กับริชาร์ด จากแคมเมอรูน สองคนนี้ผมไม่ค่อยได้คุยมาก เพราะตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน มันทำให้ผมประทับใจมาก คือกลิ่นตัว กล่าวคือ มันเหม็นมากกกกก ก็เลยไม่อยากคุยด้วย แต่หลังๆก็คุยกับพวกเขาอยู่นะ แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่

วันนี้ก็รู้จักกันไปสี่คนแระ เอาไว้ฉบับๆต่อไปจะเล่าอีกนะครับ เหอๆ มีเรื่องเผาเพื่อนเยอะ ฮ่าๆๆ